Opublikowane w piśmiennictwie podziały uwzględniają różne postaci kliniczne mózgowego porażenia dziecięcego (np. z zajęciem układu piramido-wego, pozapiramidowego itp.), lub też podają jako główny element stan napięcia mięśniowego (obniżenie lub wzmożenie napięcia), itp. (Cardwell 1956; Denhoff i wsp., 1960; Crothers i Paine, 1959; Leśny, 1975), lub opierają się na etiologii omawianego zespołu chorobowego albo jego topografii itp. (Russ i Soboloff, 1958; Perlstein, 1952 oraz w pewnej modyfikacji Jankowicz, 1967).
Ze względu na różnorodność klasyfikacji mózgowego porażenia występują duże trudności w ujmowaniu tych zagadnień. Nie wdając się w szczegółową ocenę podanych poniżej klasyfikacji, ponieważ każda z nich zawiera pewne słabe strony, dla przykładu zacytuję kilka z nich, które zdają się najbardziej wszechstronnie ujmować omawiane zagadnienie. Do nich należy tzw. amerykańska klasyfikacja mózgowego porażenia dziecięcego, podana przez Russa i Soboloffa (1958), omawiana obszerniej przez Jankowicz (1967). Dzieli ona mózgowe porażenie dziecięce uwzględniając następujące czynniki:
1) patofizjologiczne: a — spastyczność, b — atetoza (ze zwiększonym lub obniżonym napięciem mięśniowym albo dystonią), c — sztywność, d — atak-sja, e — drżenie, f — atonia, g — postacie mieszane lub h — niesklasyfiko-wane,
2) topograficzne: monoplegia, paraplegia, hemiplegia, triplegia, tetraplegia,
3) etiologiczne: związane z okresem przedporodowym, okołoporodowym i poporodowym,
4) czynniki dotyczące zakresu czynności (kończyn): bez ograniczenia czynności, z lekkim lub średnim ograniczeniem czynności oraz chorzy niezdolni do wykonania żadnych czynności,
5) czynniki lecznicze: pacjenci nie wymagający leczenia, chorzy wymagający niedużego stopnia zaaparatowania i leczenia, pacjenci wymagający nie tylko aparatury, ale także leczenia i opieki i wreszcie chorzy potrzebujący długotrwałej hospitalizacji, a następnie opieki.
Źródło:
- Spirulina
- Mózgowe porażenie dziecięce / Maria Król. - Gdańsk : Wydawnictwo Harmonia, 2010
- Probiotyki